Machiavellisme (psychologie)

Machiavellisme is een persoonlijkheidstrek die zich kenmerkt door de bereidheid om manipulatie en misleiding te gebruiken om het geïsoleerd eigenbelang te dienen en gaat gepaard met een cynisch wereldbeeld. Een machiavellist ontbeert niet noodzakelijk emoties en moraal, maar is wel goed in staat tot emotionele en morele ontkoppeling. Met narcisme en psychopathie behoort het tot de duistere drie. Psychologen Richard Christie en Florence Geis muntten dit syndroom doordat zij trekken herkenden uit het politieke machiavellisme van Niccolò Machiavelli.^[1]

Christie en Geis ontwikkelden een test om de mate van machiavellisme van iemand te meten, de Mach-IV-test. Een score hoger dan zestig uit honderd is hoog genoemd en daaronder laag. Er werd destijds gezocht naar een verband tussen een hoge score in de Mach-IV-test en psychische zaken als een narcistische persoonlijkheidsstoornis en psychopathie.

1. ↑ Christie, R.; Geis, F.L. (1970): Studies in Machiavellianism, Academic Press